Rüyamda şöyle idi:
Köy gibi, toz toprak bir yer, evler kerpiç, ben orada yaşıyormuşum. Mahalle arkadaşlarım bir devden söz ediyor. Korkuyorum, gelip üstüme basacak diye. Görmüyorum onu. Bir çocuk, arkadaşımmış, o anlatıyor bana. Onlar iyi abilermiş. Ağır işleri onlar yaparmış. Demiryolunun raylarını onlar düzeltiyormuş, nedense. Ağaçları köklerinden sökebiliyorlarmış. Çok konuşmazlarmış.
Gittik oraya. Demiryolu şu tarafta dediler, dağın eteklerine doğru yürüdük. Bir köşe vardı, döndük ki raylar orada, ama dizilmemiş yamaca yerleştirilmiş. Dev oradan alıp götürüyormuş dizilen raylara ekliyormuş. Dev geliyor dediler, üstüme basacak sandım. Eğildim. Sonra henüz uzakta olduğunu gördüm. Çok büyüktü ve uzaktaydı. Dağ kadar bir devdi. Perspektif dedim. Yaklaştıkça o kadar da büyük olmadığını fark ettim. İki metre filan boyunda iriyarı bir adamdı, o kadar. İyi bir abiydi. Bakışlarından anlıyordum. Konuşmuyordu. Arkasını dönüp raylara doğru giderken biz çocuklar sırtına atladık. Gülüyorduk. Arada bir şeyler oldu, hatırlamıyorum ama sırtında çok çocuk vardı.
Abi sen ne iyisin demek istedim, dedim bilmiyorum, bana en küçükleri olduğunu söyledi. Konuşunca adamın okumuş yazmış olduğunu hissettim. Abilerim hep öldü dedi. Doğal seleksiyondan ölmüşler. Çok büyük oldukları için olmamış. Sığmamışlar dünyaya.
Eskiden devler vardı galiba diye düşündüm. Bu da o devlerden biri ama en küçüğü. Minyatür dev.
Neandarthalin resmini görünce tanıdım. Resimdeki o minyatür dev abi. Rüyasını gördüm.
Fotoğrafı arakladığım yazı şurada: http://www.evrimagaci.org/fotograf/54/6950
